دچار بايد بود
وگرنه زمزمه حيرت ميان دو حرف
حرام خواهد شد
و عشق
سفر به روشني اهتزاز خلوت اشياست
صداي فاصله هاست
صداي فاصله هايي که غرق ابهامند
نه،
صداي فاصله هايي که مثل نقره تميزند
و با شنيدن يک هيچ مي شوند کدر
هميشه عاشق تنهاست
و دست عاشق در دست ترد ثانيه هاست
و او وثانيه ها مي روند آن طرف روز
و او و ثانيه ها روي نور مي خوابند
و او و ثانيه ها بهترين کتاب جهان را
به آب مي بخشند
