سلام : مرگ اين داييه اي تنهايي /اين هميشه پيدا /اين درختي كه بلنداست به اندازه ي تاريخ بلند /تو مرگ چقدر شيرين است /تو كه از مرگ نداري ترسي /مرگ يك پايان نيست /هدفي ديگري از كل حياط / من را هم در غم ايليا شريك بدان شعر قشنگي نوشته بودي ولي چه ميشه كرد وقتي در راه است نه در بين ماست و از مژه چشم هم به ما نزديكتر است چه مي توانيم بكنيم تسليت مي گويم ياد وخاطره اشت گرامي باد متشكرم كه به من هم سري زدي موفق وجاري باشي

سلام.ضايعه فوت ايليا همه ما را متاثر كرد.او مرد خدا بود و به خدا پيوست.روحش شاد و يادش گراميباد.

با سلام.

علي جان حالت چطوره. خوبي. از اينكه مي بينم اينگونه حس نوشتن در تو وجود دارد ، من نيز بر سر ذوق مي آيم. شعرت را خواندم. بابت آن نيز تبريك ميگويم. اما نياز به كار بيشتر دارد.

مثلا اين بيت( مي دانم عشقت يك خط است) يا ( هر خط دروغي از دل است) اين دو بيت كاملا نظم مجموعه را بهم زده اند. انشاالله در آينده محسوس نويسي را هم در نظر بگيري.

موفق باشي.

سلام علي جان

پست جالبي بود

ممنون كه به ياد من هستيد با مرام

زنده باشيد و جاودان

به به اول شدم

مي خواهم مرا به خاطر بسپاريد نه به خاطره ها
و بخشش مرا براي بي صداي مردنم پذيرا باشيد
و اما تو سعي كن مرا به خاطره ها بسپاري...مثل هميشه

ساقي آپ شد

راستش من ايليا رو نمي شناسم و تسليت مي گم...

ميرم و وبلاگشو مي خونم...

شعر قشنگي بود...

شاد باشي